Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 7 kwietnia 2010 r., II AKzw 232/10

Autor: Marek Kulik
Data publikacji: 23 października 2010
Pozycja w wydaniu internetowym: 5/2010 

Streszczenie: Głosowane postanowienie dotyczy kwestii stanowiącej przedmiot kontrowersji w literaturze i orzecznictwie. Chodzi o interpretację art. 160 § 2 k.k.w., który określa fakultatywne podstawy odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia. Zgodnie z nim sąd może zarządzić ponowne umieszczenie w zakładzie karnym w razie rażącego naruszenia porządku prawnego, w szczególności w wypadku popełnienia innego przestępstwa, niż wymienione w art. 160 § 1 k.k.w., albo uchylania się od dozoru, wykonywania obowiązków lub orzeczonych środków karnych. Przy interpretacji tego przepisu pojawiają się dwa zagadnienia. Pierwszym jest to, czy przepis art. 160 § 2 k.k.w. operuje jedną, czy dwoma podstawami fakultatywnego zarządzenia ponownego umieszczenia skazanego w zakładzie karnym. Drugim jest, czy jedno zdarzenie może być podstawą odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia. Niewystarczające jest, w przypadku fakultatywnego odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia, powołanie się na okoliczność, że „skazany w okresie próby nie przestrzega obowiązków zawartych w postanowieniu o warunkowym przedterminowym zwolnieniu” bez jakiejkolwiek analizy i oceny. Zauważyć należy, że fakultatywne odwołanie może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy skazany naruszył porządek prawny. Tylko tego rodzaju zachowania mogą stać się podstawą odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia. Chodzi zatem o takie naruszenie porządku prawnego, które cechuje jaskrawość, uporczywość, duże nasilenie złej woli. Aby sąd doszedł do takiego przekonania winien szczegółowo przeanalizować całokształt zachowania skazanego w okresie próby, a nie opierać się wyłącznie na jednym zdarzeniu.