Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 8 września 2009 r., II AKzw 739/09

Autor: Tomasz Kozioł
Data publikacji: 15 stycznia 2011
Pozycja w wydaniu internetowym: 2/2011

Streszczenie: Skazaniem na karę pozbawienia wolności – uzasadniającym obligatoryjne zarządzenie wykonania kary na podstawie art. 75 par. 1 k.k. – jest skazanie na taką karę także z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Polski kodeks karny nie zna pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jako odrębnego rodzaju kary. Warunkowe zawieszenie wykonania kary jest środkiem związanym z poddaniem sprawcy próbie, akcesoryjnym (tj. nie posiadającym samoistnego bytu) wobec kary i jego zastosowanie nie zmienia tego, że nadal mamy do czynienia z tą karą, zmienia jedynie tryb jej wykonania. Ani wykładnia systemowa, ani wykładnia funkcjonalna art. 75 § 1 k.k. nie kreują odmiennych – niż uzyskane w drodze wykładni językowej – jego znaczeń, a w szczególności nie pozwalają na przyjęcie, że zawarty w nim zwrot „kara pozbawienia wolności” oznacza tylko karę pozbawienia wolności orzeczoną bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Sąd nie może wkraczać w kompetencje władzy ustawodawczej i pod pozorem dokonywania wykładni określonego przepisu tworzyć w istocie nową jego treść. Zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności, o którym mowa w art. 75 § 1 k.k. nie jest związane z jakimkolwiek prognozowaniem kryminologicznym przez orzekający w tym trybie sąd, którego rola sprowadza się do ustalenia, czy w okresie próby probant popełnił umyślne przestępstwo podobne do popełnionego poprzednio oraz czy i jaka kara została mu za nie prawomocnie wymierzona.