Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 26 maja 2009r., II AKzw 293/09

Autor: Anna Jaworska-Wieloch
Data publikacji: 16 grudnia 2011
Pozycja w wydaniu internetowym: 37/2011

Streszczenie:Głosowane postanowienie nietrafnie przyjmuje, iż roszczenia pieniężne skazanych wynikające ze skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, powinny podlegać kontroli w trybie art. 7 k.k.w. Wymienione roszczenia nie powinny być wprawdzie uznawane za sprawy ze stosunku pracy, jednak należy uznać je za sprawy cywilne, a w konsekwencji powinny być dochodzone w drodze powództwa cywilnego. Jakkolwiek w trybie skargowym z art. 7 k.k.w. mogą być poddawane weryfikacji decyzje rozstrzygające indywidualnie i ostatecznie o prawach i obowiązkach skazanych, zaś podmioty stosunku powinna łączyć nierównorzędność stron, to jednak skazany ma ustawowo zagwarantowane prawo do wynagrodzenia za pracę, a więc w zakresie roszczeń pieniężnych pozycja stron jest równorzędna – dlatego też roszczenia pieniężne nie podlegają kontroli w trybie art. 7 k.k.w. Przyjęcie koncepcji proponowanej przez Sąd Apelacyjny w Krakowie znacznie ograniczałoby prawa skazanych, umożliwiając im dochodzenie roszczeń pieniężnych tylko w ciągu 7 dni od otrzymania decyzji.